استخر، دریا و تمامی محیط های آبی پر هیجان به عنوان یک مکان تفریحی محبوب برای خانواده و کودکان و مکانی با مرور خاطرات ناگوارامدادی برای متخصصین حوزه ایمنی و سلامت است.
شنا کردن در دریا، دریاچه، رودخانه، پارک های آبی و حوض بوستان ها همیشه نگرانی حسی برای والدین نیز داشته است که بدون شک جمله مراقب باش از زبان تمام والدین در این محیط ها شنیده شده است.
ایمنی کودکان در محیط های آبی همیشه باید دراولویت باشد و آموزش والدین درمورد تدابیرایمنی مربوط به استخر و… به طور قابل توجهی می‌تواند خطرات جدی مانند غرق شدن و آسیب دیدگی در آب را کاهش دهد.
در این جا، به بررسی چندین راهکار ایمنی برای حفظ سلامت کودکان در این محیط های آبی می‌پردازیم.
۱. نظارت مداوم:
- حضور والدین: والدین می توانند در کنار کودکان خود حضور داشته باشند و نظارت مستمررا تضمین کنند و چنانچه کودک را به تنهایی به کلاس های آموزشی تفریحی می فرستند می بایست از دانش متصدیان و تعهد کاری آن ها اطمینان یابند.
- اطمینان از حضورغریق نجات در استخر و کنار دریا: حضورغریق نجات های مجرب و متعهد می‌تواند به افزایش ایمنی کودکان کمک کند.
۲. آموزش کودکان:
- آموزش شنا: آموزش صحیح شنا به کودکان می‌تواند آن‌ها را به خودباوری و ایمنی در آب ترغیب کند.
- آموزش اصول ایمنی: کودکان باید آموزش داده شوند که در چه جایی می‌توانند شنا کنند، به مرزبندی ها توجه کنند و از قسمت عمیق آب دوری کنند و همیشه با همراهی چند نفر شنا کنند. هم چنین کودک باید عادت کند با وارد شدن به محیط با چشمانش به دنبال نکات تصویری یا نوشتاری باشد.
۳. تدابیر ایمنی در استخر:
- استفاده از تجهیزات ایمنی: استفاده از تخته شنا، جلیقه نجات، تیوپ ها، عینک شنا و سایر تجهیزات ایمنی استاندارد می‌تواند ایمنی کودکان را تضمین کند. یادمون باشه هیچ وقت و درهیچ سنی به تجهیزات شنا نگاه لوکس و تزیینی نداشته باشیم و بدون این تجهیزات وارد آب نشویم. نکته (بازوبندها و تیوپ های بادی به هیچ وجه ضامن ایمنی کودک شما نیستند پس به این نوع وسایل دلگرم نباشید و کودکتان را تنها نگذارید) مجهز بودن محیط استخر به صندلی های متصل شده به زمین جهت حضور مداوم ناجی غریق یا استراحت و انتظار کودک به طوری که به هیچ عنوان این صندلی ها قابل تکان خوردن نباشند. در صورت بزرگ بودن محیط آبی به بیشتر از ۳۷۰ متر مربع می بایست فضا دارای اتاق مخصوص کمک های اولیه و شامل تلفن، سینک و تخت باشد و در فضاهای کوچک تر تا ۱۸۶ متر مربع باید کنار هر صندلی غریق نجات یک پک کمک های اولیه وجود داشته باشد. نردبان استخر باید با بهترین جنس، دارای رنگ واضح و در دید افراد باشد. وجود تابلوهای تصویری و نوشتاری جهت راهنمایی و درج نکات هشداری دورتا دور محیط آبی و کاملا در دید افراد الزامیست.
- رنگ لباس در شنا: جالبه بدونیم انتخاب رنگ های جیغ و مخالف رنگ آب هم یکی از موارد تامین کننده حفظ سلامت و ایمنی کودکان است. اگر رنگ لباس هماهنگ با آب باشد در صورت بروز حادثه و به زیر آب رفتن کودک چشم به راحتی نمی تواند جای کودک را تشخیص دهد.
- وجود وسایل شکستنی در محدوده محیط های آبی ممنوع: جراحت ممن است باعث سرخوردگی شدید فرد شود یا اگر بریدگی و خراش اتفاق بی افتد و فرد وارد آب شود آلودگی و بیماری از راه خون به راحتی می تواند به دیگران منتقل شود.
- نزدیک بودن کلید پریز برق با اطراف محیط آب ممنوع: در تمامی نکات گفته شده باید مطالبه گر حفظ ایمنی و سلامت مان باشیم و با یک چشم جرخاندن در انتخاب فضای تفریحی دقیق باشیم.
- پس از مصرف دارو شنا کردن ممنوع: گاهی داروها باعث گیجی و خواب آلودگی کودک می شوند که در این حالت شنای هیچ فردی حتی بزرگسالان عاقلانه نیست.
- بیماری گوارشی و شنای ممنوع: اسهال و دلپیچه از مواردی است که شنا کردن را ممنوع می کند.
- کنترل دمای آب: دمای آب استخر باید به طورمناسب تنظیم شده باشد و از متخصص مشورت گرفته شود چراکه ارتباط نزدیکی بین غرق شدن و دمای آب وجود دارد به طوری که درغرق شدگی آب سرد کاهش سریع دمای بدن و کاهش سوخت و ساز اتفاق می افتد و فرد کمبود اکسیژن را بهتر تحمل می کند.
- آدامس جویدن و خوراکی خوردن ممنوع: کودکان تجربه ورود یکباره حجم زیادی از آب دردهانشان را هنگام شنا داشته اند، اگر دهان با آدامس یا تکه های غذا و خوراکی پر باشد می تواند باعث انسداد راه هوایی او شود.
- شوخی، هل دادن و شیرجه زدن های محیط کم عمق ممنوع: به کودکان آموزش دهید هر یک از این موارد می تواند باعث زخمی شدن یا آسیب جبران ناپذیر دوستانش یا خودش در کنار دریا، استخر و حوض ها شود.
- محدود کردن دسترسی به استخر: استخرهای شخصی و خانگی باید قفل شوند و بدون حضور بزرگترها امکان دسترسی کودکان وجود نداشته باشد.
۴. اضطراب و ترس کودکان:
- تسکین اضطراب: والدین باید با اطمینان و آرامش به کودکان خود نشان دهند که با رعایت موارد ایمنی مرتبط با شنا استخر یک محیط امن برای تفریح است و مبادا کودک را بترسانید و سپس راهی استخر کنید!
- آشنایی با استخر: قبل از رفتن به استخر یا دریا، کودکان را با محیط آبی و لذت آب بازی و در کنار آن علامت های هشداری حسی آشنا کنید، به طور مثال توری هایی که روی آب استخر انداخته می شود تا از ریزش برگ و موارد دیگر در آب جلوگیری شود ممکن است باعث جذب کودک و قرار دادن پایش روی این توری ها شود که اگر این اتفاق بیفتد کودک به زیر توری و آب رفته و دیگر دیده نمی شود! یا دختری با موهای بلند نباید نزدیک دریچه های خروج آب بازی کند، کنجکاوی و بردن انگشتان دست و پا هم نزدیک این دریچه ها بسیار خطرناک است. حریم امن دریا را بعد از رسدن کنار دریا به کودک نشان دهید و با زبان ساده برایش توضیح دهید. یا اگر حوض بوستانی دارای روشنایی و چرغ های تزیینی است به طور جدی او را نسبت به خطر برق گرفتگی آگاه کنید. به کودکان بگویید که همیشه باید با حضور یک بزرگتر برای آب بازی و شنا کنار استخر بروند و با حس بینایی خود مهارت تشخیص خطر را به کار بگیرند.
نتیجه‌گیری
ابتدا یک محیط ایمن را برای تفریحاتمان در نظر بگیریم و در کنار این موضوع مهم، آموزش کودکان درباره اصول ایمنی و حفظ سلامت هنگام شنا وهمچنین استفاده صحیح از تجهیزات شنا را جدی بگیریم تا با کمک هم آمارغرق شدگی های سالانه را به حداقل ممکن برسانیم.
نظارت مداوم مسئول محیط آبی، ناجیان و حضور فعال والدین در کنار کودکان برای استخرهای شخصی، سرگرمی ایمن را برای کودکان تضمین می‌کند.
به افزایش اعتماد به نفس و خودباوری کودک درمهارت شنا کمک کنیم و با آموزش درست یادآور شویم که این اعتماد به نفس برای هر محیط آبی نیست.
سخنی با بزرگترها: یادمون باشه دریا و رودخانه ماهرترین افراد را هم به دام انداخته…
